جلسه دفاع از رساله: جابر یوسفی سیف
خلاصه خبر: جلسه دفاع از رساله
عنوان رساله: مدلسازی و شبیهسازی مولکولی حلالیت داروهای آلی به کمک دینامیک مولکولی
با استفاده از داده های حلالیت داروها می توان عملیات استخراج، کریستالیزاسیون و ... را با دقت مناسبی طراحی کرد. به دلیل کمبود داده های آزمایشکاهی، پیش بینی حلالیت از اهمیت خاصی برخوردار است. از این رو هدف این رساله پیش بینی حلالیت داروهای آلی به دو روش مدل سازی ترمودینامیکی و دینامیک مولکولی می باشد. جهت ارزیابی مدل ارائه شده، حلالیت از طریق آزمایشگاهی نیز اندازه گیری شد. اقدامات صورت گرفته به همراه نتایج آن به صورت زیر می باشد. برای پیش بینی حلالیت ضریب فعالیت UNIQUAC-SAC توسعه داده شد که دارای چهار قطعه ساختاری (سگمنت) مفهومی آبگریزی (X)، قطبی منفی (Y-)، قطبی مثبت (Y+) و آبدوستی (Z) میباشد. نرمال هگزان، دی متیل سولفواکسید، نیترومتان، و آب به ترتیب بهعنوان نماینده سگمنت های خالص X، Y-، Y+ و Z انتخاب شدند. پارامترهای برهمکنش این چهار سگمنت از دادههای تعادلی بخار-مایع و مایع-مایع به دست آمد. در ادامه سهم سگمنت های 62 حلال مورد تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا با استفاده از دادههای تعادلی حلال و این چهار نماینده به دست آمد. ابتدا برای مقایسه مدل UNIQUAC-SAC با مدل NRTL-SAC از دادههای تعادلی هم¬دما (ایزوترمال) و هم¬فشار (ایزوبار) بخار-مایع استفاده شد. میزان خطای مدل UNIQUAC-SAC برابر %27/0ARD= و میزان خطای مدل NRTL-SAC برابر %44/0ARD= میباشد. نتایج نشان میدهد که در کریستالیزاسیون به روش ضد حلال و تابعیت دمایی حلالیت، مدل UNIQUAC-SAC (انحراف=27/0) نسبت به مدل NRTL-SAC (انحراف=47/0) بهتر عمل میکند. برای ارزیابی مدل ارائه شده و مدل های موجود، حلالیت داروهای دفریپرون، لاموتریژین، سفیکسیم تری هیدرات و سفالکسین مونوهیدرات در آب، متانول، استونیتریل، و اتیل استات از دمای 1/283 تا 1/323 کلوین در فشار یک اتمسفر و حلالیت داروهای دفریپرون، مونته لوکاست سدیم، سفالکسین مونوهیدرات و سفیکسیم تری هیدرات در مایع یونی ا-بوتیل-3-ایمیدازولیوم هگزافلئوروفسفات ([BMIM][PF6]) از دمای 1/283 تا 1/343 کلوین در فشار یک اتمسفر با استفاده از اسپکتروفوتومتری (UV/Visible) اندازه گیری شد. این داده ها با استفاده از مدل های Apelblat، λh، Wilson، NRTL و UNIQUAC مدلسازی شدند. نتایج مدل Wilson در حلال های آلی با 87/3%ARD= و مدل Apelblat در مایع یونی [BMIM][PF6] با 84/2%ARD= نسبت به مدل های دیگر بهتر بودند. علاوه بر این از داده های آزمایشگاهی اندازه گیری شده برای یافتن پارامترهای مدل UNIQUAC-SAC و پیش بینی حلالیت استفاده شد. در ادامه نحوه بدست آوردن پارامترهای برهمکنش مدل های ترکیب موضعی از نتایج دینامیک مولکولی آورده شده است. بدین صورت که با استفاده از تابع توزیع شعاعی، پارامترهای برهمکنش مدل های ترکیب موضعی محاسبه شدند. این روش ابتدا برای تعادلات بخار-مایع و سپس برای حلالیت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان دادند که پارامتر برهمکنش تابعیت کسر مولی و تابعیت شعاعی دارد و این درحالی است که از لحاظ مهندسی برای محاسبه حلالیت نیاز به یک جفت پارامتر می باشد. برای به دست آوردن یک پارامتر مشخص، از حداقل شعاع تا شعاع انتهایی (شعاعی که در آن شیب پارامتر نسبت به شعاع صفر می شود) متوسط گیری شد. خطای لگاریتمی مدل های Wilson، NRTL و UNIQUAC به ترتیب برابر 67/2، 34/2 و 6/7 به دست آمد . کلمات کلیدی حلال، حلالیت، داروهای آلی، ضریب فعالیت UNIQUAC-SAC، دینامیک مولکولی
11 دی 1395 / تعداد نمایش : 3278
|