جلسه دفاع از پایان نامه: آقای سعید کلانتری: مهندسی فرآیند
خلاصه خبر: ساخت و ارزیابی غشاهای شبکه آمیخته پبکس/مایع یونی (Omimpf6) حاوی نانوذرات اکسید آهن روی نیکل به منظور جداسازی گاز کربن دی اکسید از متان
چکیده: در این پژوهش غشای شبکه آمیخته¬ی جدید با افزودن نانوذره¬ی اکسید آهن نیکل روی به شبکه پلیمری پبکس تهیه شد تا در کنار ویژگیهای مثبت این کوپلیمر مانند مقاومت مکانیکی بالا و تراوایی مناسب گازی، از ویژگیهای نانوذرهی مذکور همچون تراوایی و گزینش¬پذیری قابلتوجه و پایداری مکانیکی و گرمایی مناسب آن استفاده شود. همچنین بهمنظور ایجاد بستری مناسب برای بهتر نانوذرات در شبکهی پلیمری و رفع عیوب مرسوم این نوع غشاها، از مایع یونی 1-متیل-3-اکتیل ایمیدازولیوم هگزا فلوئور فسفات استفاده شد. مایع یونی به کار گرفتهشده علاوه بر بهبود اتصال نانوذره و پلیمر و کاهش نقصهای سطحی به دلیل وجود گروههای فلوئور دار در ترکیب خود، حلالیت گاز دی¬اکسید کربن را بهطور قابلملاحظهای افزایش داد.
تستهای تراوایی گازی بر روی غشاهای پلیمری خالص، آمیزه¬ای، شبکه آمیختهی دوجزئی و شبکه آمیختهی سهجزئی، در دمای 35 درجهی سانتیگراد و فشارهای 2 تا 10 بار صورت پذیرفت. همچنین غشاهای ساختهشده با آزمون¬های SEM، FTIR-ATR، DSC و XRD مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج نشان دادند که غشای بهینه در 5/6 درصد وزنی مایع یونی و 5/1 درصد وزنی نانوذره در بستر پلیمر، به دست آمد بدینصورت که مقدار تراوایی گاز CO2 در این غشا نسبت به غشای پلیمری خالص در فشار 10 بار، بیش از 145 درصد بهبود را نشان داد و به حدود 300 برر رسید و این در حالی بود که گزینش پذیری های CO2/CH4 و CO2/N2 نیز به ترتیب 369 و 281 درصد بهبود پیدا کردند.
29 دی 1397 / تعداد نمایش : 1560
|